Ik heb niet de moeite genomen om iets te lezen, maar het spijt me dat het voorbij is, en toch ook weer niet. De recente afleveringen waren voor het grootste deel zo onaangenaam (dus ik heb gewacht), en dat Lex de slechtste ooit was. Nu, als je van een gemene Lex houdt, was hij misschien een goede. Ik hou van een meer komische Lex die niet echt zo slecht is, zoals in "Supergirl". Of zoals Rosenbaum, die nog niet echt kwaadaardig was.

Ik kon het niet aanzien dat Lois zo overstuur was, en ik zag in feite dezelfde mate van verdriet in "Yellowstone".

 

Ik heb gemengde gevoelens over Lex' huilen aan tafel. Enerzijds speelt het in op de boodschap waar de hele show over ging, dat niemand onverbeterlijk of onvergeeflijk is, anderzijds verzwakt het Lex' karakter echt voor mij.

Behalve dat het eigenlijk over Clark ging, niet over Lex. Het gebeurde in Clarks geest. Ik vermoed dat als Lex er echt was geweest, hij woedend zou zijn geworden en Clark zou hebben proberen te wurgen.

 

Een bevredigend einde van een plezierige serie. De meeste shows weten gewoon niet hoe ze op een goede manier moeten eindigen en dat hebben ze hier goed gedaan. Het doet me een beetje denken aan de manier waarop ze Six Feet Under beëindigden door het toekomstige einde van alle hoofdpersonages van de show te laten zien. Ik vond dat ze dit met klasse en respect hebben aangepakt. Het trieste is dat dit in wezen het einde was van de Arrowverse op de CW, maar het was waarschijnlijk de tijd om dat te doen. Ik had graag gezien dat ze Stargirl nog minstens een seizoen hadden verlengd. Ik geloof dat er een aantal nieuwe DC-shows in de maak zijn, dus ik kijk ernaar uit om ze te zien. Ik denk echter niet dat ze op de CW zullen worden uitgezonden.

 

Misschien niet, maar het haalde me er wel een beetje uit toen ze 5 minuten op het scherm verschenen.

 

Het was...een beetje vreemd dat een van de volwassen zonen de man van Bitsie Tulloch is... (die ik herkende omdat hij haar vriend was in Grimm).

 

Het was... een beetje vreemd dat een van de volwassen zonen de man van Bitsie Tulloch is... (die ik herkende omdat hij haar vriend was in Grimm).

Ik wist dat hij uit Grimm kwam (op Bluesky plaagde Bitsie iets Grimm-gerelateerds voor de finale), maar ik wist niet dat ze getrouwd waren. Het was al een beetje vreemd gezien ze een getrouwd stel hadden gespeeld, maar het is nog vreemder nu te weten dat ze een getrouwd stel zijn.

Ik vraag me af of hij überhaupt schaal kreeg betaald voor de aflevering. Hij had geen tekst, dus ik denk dat hij technisch gezien gewoon een figurant was. Tenzij ze nu gezichtsuitdrukkingen als tekst tellen. Dan kreeg hij schaal betaald voor de aflevering.

 

Ik moet zeggen dat ze de landing hebben gemaakt. Er waren een paar dingen waar ik moeite mee had, maar over het algemeen ben ik erg blij met hoe dit laatste seizoen en de laatste aflevering zijn verlopen.

Laat ik eerst de problemen uit de weg ruimen. Ik denk dat ze vanwege budgettaire beperkingen niet alle mensen konden plaatsen die ze nodig hadden in de laatste stukjes van de aflevering. Met name miste ik Sam Lane (Lois' vader), Tal-Rho (Supermans broer) en Clarks ouders.

Ik heb gemengde gevoelens over Lex' huilen aan tafel. Enerzijds speelt het in op de boodschap waar de hele show over ging, dat niemand onverbeterlijk of onvergeeflijk is, anderzijds maakt het Lex' karakter voor mij echt bot.

De rest was absoluut perfect voor mij. Het deed iets wat geen enkel ander Superman-verhaal durfde te doen (vertel me niets over de strips, want er zijn er zoveel dat ik de strips niet lees) ze gaven hem en Lois een definitief einde. Het was hartverscheurend en tegelijkertijd bevredigend.

Ik ga niet in op het aspect van een hiernamaals en dat alles. Maar het zien van de afsluiting van iedereen was geweldig.

Doomsday komt tot zijn eigen besef van wie hij was en zijn relatie met Clark en accepteert wat er gedaan moest worden...

Ik vraag me echter wel af welke krachten de kinderen van Jordan en Jonathon hebben en of ze deze doorgeven aan hun kinderen, enzovoort. Zo ja, dan zal uiteindelijk een deel van het menselijk ras een bepaald niveau van Kryptonische krachten hebben en zou dat geen interessant verhaal opleveren?

Krypto de hond.... Toegegeven, gewoon een normale golden retriever, maar toch.

Vaarwel Superman en Lois. Vaarwel Arrowverse, en eindelijk vaarwel aan de CW.....

Ja, vaarwel aan de CW. Op zijn hoogtepunt keek ik meer tv op de CW dan op andere netwerken. Nu is er niets meer over.

 

Ja, vaarwel aan de CW. Op zijn hoogtepunt keek ik meer tv op de CW dan op andere netwerken. Nu is er niets meer over.

Het Arrowverse had bijna 700 afleveringen! 😮

 

Moesten ze zo hard gaan in de coda? Wauw, dat was een goed en bevredigend einde, vooral voor een CW Arrowverse-aflevering.

Eén ding waar ze de bal mis sloegen, was echter Lex' gehoor. Een paar afleveringen terug merkte John Henry dat Clarks gehoor afnam. Toen, vlak voor Lex' debat met Lois, had hij plotseling supergehoor. De schrijvers zinspeelden erop dat Lex op de een of andere manier Clarks afnemende kracht kreeg. Ik dacht dat ze een supergevecht aan het opzetten waren zonder Lex in het pak, meer op gelijke voet. Maar nee, dat was de enige hint en ze zijn er nooit meer op teruggekomen. Heel vreemd.

Ook vreemd was de cameo van Tom Cavanagh in de Arrowverse als een niet-Wells-personage.

 

Mochten ze zo hard gaan in de coda? Wauw, dat was een goed en bevredigend einde, vooral voor een CW Arrowverse-aflevering.

Eén ding waar ze de bal lieten vallen, was Lex' hoorzitting. Een paar afleveringen geleden merkte John Henry dat Clarks gehoor afnam. Vlak voor Lex' debat met Lois had hij plotseling supergehoor. De schrijvers zinspeelden erop dat Lex op de een of andere manier Clarks afnemende kracht kreeg. Ik dacht dat ze een supergevecht opzetten zonder Lex in het pak, meer op gelijke voet. Maar nee, dat was de enige hint en daarna kwamen ze er nooit meer op terug. Heel vreemd.

Ook vreemd was Tom Cavanaghs cameo binnen de Arrowverse als een niet-Wells-personage.

Ik kreeg niet het idee dat Lex Clarks krachten kreeg. Maar ik ben het met je eens over Tom Cananaughs cameo. Het was vreemd om hem in een Non-Wells-rol te zien. Maar aangezien deze show meer Arrowverse-achtig is in plaats van volledig Arrowverse, kan ik ermee leven.

 

Nog drie te gaan.

Ik heb nog niets gelezen, maar ik heb net die gezien waarin Clark de wereld vertelt wie hij werkelijk is. Ik denk dat als het moest gebeuren, goed gedaan. Hij komt gewoon over als de aardigste man.

Ik heb altijd gewenst dat toen het Dean was, en hij een hologram van Superman plaatste zodat mensen zowel Clark als Superman tegelijkertijd konden zien, hij zijn sterke interesse in Superman had kunnen rechtvaardigen door te zeggen dat Superman hem zag en besloot dat hij er zo uit wilde zien.

 

Wauw, er gebeuren vreselijke dingen.

 

Ik moet zeggen dat ze de landing hebben gemaakt. Er waren een paar dingen waar ik moeite mee had, maar over het algemeen ben ik erg blij met hoe dit laatste seizoen en de laatste aflevering zijn verlopen.

Laat ik eerst de problemen uit de weg ruimen. Ik denk dat ze door budgettaire beperkingen niet alle mensen konden plaatsen die ze nodig hadden in de laatste stukjes van de aflevering. Vooral gemist voor mij waren Sam Lane (Lois' vader), Tal-Rho (Supermans broer) en Clarks ouders.

Ik dacht dat dat generaal Lane was, maar het was Lex. Grote teleurstelling voor mij.

Ik heb gemengde gevoelens over Lex' huilen aan tafel. Enerzijds speelt het in op de boodschap waar de hele show over ging, dat niemand onverbeterlijk of onvergeeflijk is, anderzijds maakt het Lex' karakter voor mij echt bot.

Ik bewonder Clark omdat hij Lex kan vergeven, maar deze Lex verdient geen vergeving.

De rest was absoluut perfect voor mij. Het deed iets wat geen enkel ander Superman-verhaal durfde te doen (vertel me niets over de strips, want er zijn er zoveel dat ik de strips niet lees) ze gaven hem en Lois een definitief einde. Het was hartverscheurend en tegelijkertijd bevredigend.

Ik ga niet in op het aspect van een hiernamaals en dat alles. Maar het zien van de afsluiting van iedereen was geweldig.

Dat was het. Triest, maar het is een manier om het te doen.

Ik was in de kamer toen mijn moeder stierf aan borstkanker, maar alleen omdat de verzorger kwam en ons belde.

Nu moet ik hopen dat de agressieve behandeling die mijn 93-jarige tante jaren geleden kreeg, voldoende voor haar zal zijn...

Doomsday komt tot zijn eigen besef van wie hij was en zijn relatie met Clark en accepteert wat er gedaan moest worden...

Ik weet niet zeker wat daar gebeurde, maar ik kon emotie op zijn gezicht zien en een besef dat hij tenslotte menselijk was.

Ik vraag me echter wel af wat voor krachten Jordan en Jonathons kinderen hebben en of ze die doorgeven aan hun kinderen, enzovoort. Zo ja, dan zal uiteindelijk een deel van de mensheid een bepaald niveau van Kryptonische krachten hebben en zou dat geen interessant verhaal zijn?

Krypto de hond.... Toegegeven, gewoon een normale golden retriever, maar toch.

Vaarwel Superman en Lois. Vaarwel Arrowverse, en eindelijk vaarwel aan de CW.....

Ik hou niet van honden en het kon me niet schelen dat hij geen hond had, maar leuk.

Trouwens, dit is niet de Arrowverse. Superman had geen kinderen toen hij werd geïntroduceerd en deze show zou vele jaren na de Arrowverse-afleveringen moeten worden geplaatst. Plus ze hebben parallelle universums geëlimineerd. En John Henty en zijn dochter en Doomsday. Plus de Arrowverse Lex was Charlie Harper's idiote broer en lang niet zo bedreigend.

 

Mochten ze zo hard gaan in de coda? Wauw, dat was een goed en bevredigend einde, vooral voor een CW Arrowverse-aflevering.

Eén ding waar ze de plank mis sloegen, was Lex' hoorzitting. Een paar afleveringen terug merkte John Henry dat Clarks gehoor afnam. Vlak voor Lex' debat met Lois had hij plotseling supergehoor. De schrijvers zinspeelden erop dat Lex op de een of andere manier Clarks afnemende kracht kreeg. Ik dacht dat ze een supergevecht aan het opzetten waren zonder Lex in het pak, meer op gelijke voet. Maar nee, dat was de enige hint en ze zijn er nooit meer op teruggekomen. Heel vreemd.

Ook vreemd was Tom Cavanaghs cameo in de Arrowverse als een niet-Wells-personage.

Ik kreeg niet de indruk dat Lex Clarks krachten kreeg. Maar ik ben het met je eens over Tom Cananaughs cameo. Het was vreemd om hem in een Non-Wells-rol te zien. Maar aangezien deze show een beetje Arrowverse-achtig is in plaats van volledig Arrowverse, kan ik ermee leven.

Er is niets dat zegt dat hij geen Wells was. Hij had zijn naam kunnen veranderen voor de showbusiness. Dat is in ieder geval mijn head canon.

Niet de Arrowverse.

 

Hij verscheen in een paar Arrowverse-afleveringen, dus voor mij zit hij in de A-verse.

 

Of tenminste het A-multiversum.

 

Als ik me goed herinner, maakte Supergirl ook deel uit van hun multi-verse. Het is allemaal Arrowverse voor mij.

 

Ik denk dat ze begonnen als Arrowverse-achtig. Zoals de casting van Superman/Lois werd vastgesteld in Supergirl.
Maar toen begon de serie ongeveer 16 jaar later, dus stond het los van de andere shows.
Bovendien was het visueel (zoals meer filmisch) en qua toon anders dan de anderen.
Toen, op een gegeven moment, denk ik dat de showrunners gewoon zeiden dat ze niet beperkt wilden worden door de Arrowverse (ik weet niet meer of ze dat deden bij Crisis - dat zou een handig moment zijn voor een reset). Dus hercasten en herinterpreteren ze Lex Luthor en zo.

Ik vond deze serie erg leuk. Elk seizoen dacht ik: "Wow, dat is een goed Superman-verhaal." En ik vond het een goed gemaakte (maar trieste) finale.

 

Ik denk dat ze begonnen als Arrowverse-achtig. Zoals de Superman/Lois casting werd vastgesteld in Supergirl.
Maar toen begon de serie 16 jaar later

Behalve dat het hetzelfde jaar zou moeten zijn.

 

Niet in het Arrowverse zitten is gewoon gaslighting.

 

Niet in het Arrowverse zitten is gewoon gaslighting.

Het lijkt me dat een groep shows die letterlijk een oneindig aantal universums had (die ze lieten instorten en vervolgens opnieuw creëerden) logischerwijs tot de conclusie zou leiden dat deze show deel uitmaakte van dat multiversum, gewoon een show die niets wist van de rest. Dat is wat ik heb besloten en niemand kan me van gedachten veranderen.

 

Retconning: Hoe geeks elkaar gaslighten!